«Υπερβολικά μικρό για μια πρωταθλήτρια», είχε αποφανθεί για το παλιό γήπεδο στην οδό Μπανκ ο βαθύπλουτος ιδιοκτήτης του συλλόγου, Τζον Χένρι Ντέιβις, μετά τον πρώτο τίτλο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1908. Πριν συμπληρωθούν δύο χρόνια, στις 19 Φεβρουαρίου 1910, στην περιοχή Τράφορντ άνοιγε τις πύλες του ένα ολοκαίνουργιο και πανάκριβο στάδιο.
Η μετονομασία του συλλόγου (από ζηλόφθονους ανταγωνιστές) σε... “Moneybags United” οφειλόταν στο ασύλληπτο για την εποχή ποσό των 90.000 λιρών που πληρώθηκε στον επιφανή Σκοτσέζο αρχιτέκτονα Άρτσιμπαλντ Λέιτς (σ.σ. είχε σχεδιάσει το «Άνφιλντ», «Στάμφορντ Μπριτζ» και «Γουάιτ Χαρτ Λέιν») για να δημιουργήσει το στάδιο, το οποίο έναν αιώνα αργότερα έχει προσλάβει ήδη θρυλικές διαστάσεις και είναι παγκοσμίως γνωστό ως «θέατρο των Ονείρων», όπως προ πέντε δεκαετιών το είχε αποκαλέσει πρώτος ο μέγας Μπόμπι Τσάρλτον.
Το συγκεκριμένο θέατρο, ωστόσο, βίωσε και εφιάλτες. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη από το βρετανικό στρατό, εξ ου και βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς. Εξόχως θλιβερή ήταν η αναμέτρηση με τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ, στις 19 Φεβρουαρίου 1958 (μόλις 13 μέρες μετά το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα του Μονάχου), όπως και η 27η Απριλίου 1974, όταν ο θρύλος της ομάδας Ντένις Λο -μ’ ένα γκολ με τακουνάκι για λογαριασμό της τότε εργοδότριάς του Μάντσεστερ Σίτι- σφράγισε τον υποβιβασμό των «κόκκινων διαβόλων».
Στου καιρού τη ζυγαριά, ωστόσο, οι ευτυχισμένες στιγμές ήταν περισσότερες. Αλησμόνητο το 1-0 στον ημιτελικό επί της Ρεάλ, το οποίο άνοιξε το δρόμο για το παρθενικό Κύπελλο Πρωταθλητριών, όπως και το τέρμα του Πολ Σκόουλς, το οποίο σαράντα χρόνια αργότερα «κλείδωσε» τη νίκη-πρόκριση επί της Μπαρσελόνα και επέτρεψε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να κατακτήσει στη Μόσχα την κορυφή της Ευρώπης για τρίτη (και τελευταία μέχρι σήμερα) φορά. Το 1999 το στάδιο είχε δονηθεί συθέμελα, όταν με το δραματικό 2-1 επί της Τότεναμ την ακροτελεύτια αγωνιστική η παρέα των Γκιγκς, Σκόουλς και Μπέκαμ είχε εξασφαλίσει το πρωτάθλημα και τοιουτοτρόπως είχε κάνει το πρώτο βήμα για το ανεπανάληπτο τρεμπλ εκείνης της σεζόν.
Σήμερα η γυάλινη πρόσοψη της ανατολικής και της νότιας κερκίδας θυμίζουν περισσότερο γραφείο παρά ποδοσφαιρικό ναό, ωστόσο ποδοσφαιρική ιστορία ξεπηδά όπου κι αν ρίξεις το βλέμμα σου -είτε στο άγαλμα του σερ Ματ Μπάσμπι, είτε στον τοίχο με την αναμνηστική πλάκα και το περίφημο «ρολόι του Μονάχου», είτε στις προτομές των κολοσσών της δεκαετίας του 60 (Μπόμπι Τσάρλτον, Ντένις Λο και Τζορτζ Μπεστ), τις οποίες με πάσα βεβαιότητα θα συντροφεύει μελλοντικά η αντίστοιχη του σερ Άλεξ Φέργκιουσον…
Ιστορικές ημερομηνίες
19.02.1910:Αυλαία με την αναμέτρηση Μάντσεστερ Γ.-Λίβερπουλ ενώπιον 50.000 θεατών.
1939:Ρεκόρ προσέλευσης θεατών (76.962) στον ημιτελικό του αγγλικού κυπέλλου Γουλβς-Γκρίμσμπι
11.03.1941:Οι σοβαρές καταστροφές από τα γερμανικά βομβαρδιστικά υποχρεώνουν τη Μάντσεστερ Γ. να μετακομίσει στο «Μέιν Ρόουντ» της συμπολίτισσας Σίτι
1949:Το «Ολντ Τράφορντ» ανοίγει ξανά πύλες, αρχικά χωρίς το κατεστραμμένο στέγαστρο
1957: Εγκαθίστανται προβολείς
1959:Ολοκληρώνεται η στέγαση των κερκίδων
1966:Καινούργιος εκσυγχρονισμός στο πλαίσιο του αγγλικού Μουντιάλ (νέα χωρητικότητα: 65.000 θεατές)
1995-2006:Ανοικοδόμηση σε ποδοσφαιρική αρένα μόνο καθημένων
31.03.2007:Ρεκόρ προσέλευσης θεατών στην Πρέμιερ Λιγκ (76.098) στον αγώνα με την Μπλάκμπερν (στο μεσοδιάστημα η χωρητικότητα του σταδίου έχει μειωθεί στις 75.769 θέσεις)
Μάιος 2009: Παρουσίαση σχεδίων για περαιτέρω επέκταση, προκειμένου η χωρητικότητα να ξεπεράσει τις 95.000 θέσεις
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου