Η κατσανέβεια εκδοχή της πολιτικής και των συμφερόντων Σόιμπλε

του Δημήτρη Καζάκη
Καθώς ο κόσμος όλο και περισσότερο δεν αντέχει άλλο την αδιέξοδη και ολοκληρωτικά καταστροφική κατάσταση, τόσο περισσότερο κερδίζει έδαφος η μόνη εναλλακτική. Η καταγγελία και διαγραφή του χρέους μαζί με την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, προκειμένου με δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και εθνικό κρατικό νόμισμα, να χρηματοδοτηθεί η ανοικοδόμηση της χώρας υπέρ της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Όσο λοιπόν εντείνεται η διάθεση του λαού μας να ξεφύγει από το κρεματόριο του νέου ευρωπαϊκού ράιχ, τόσο περισσότερο το σύστημα μαύρης προπαγάνδας ψάχνει για λαγούς. Τέτοιος λαγός ήταν και παραμένει ο κ. Κατσανέβας. Με την ιδιότητα λοιπόν του λαγού εμφανίστηκε χθες το βραδυ στο Αποκαλυπτικό Δελτίο του κ. Μυλωνάκη στο Αρτ, όπου έδωσε τα ρέστα του. Η ανοησία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο όριο.

Στόχος ήταν και είναι να αμαυρωθεί η πρόταση περί εθνικού νομίσματος. Έτσι ο εν λόγω κύριος που χειροκρότησε την πρόταση ολοκαυτώματος της Ελλάδας, που έγινε γνωστή ως Grexit του Σόιμπλε, μας μίλησε περι έκδοσης εθνικού νομίσματος με κλειδωμένη ισοτιμία 30% κάτω από το ευρώ.

Με άλλα λόγια, τι προτείνει ο ιδρυτής της Δραχμής 5 Αστέρια; Να δεθεί η νέα δραχμή με το ευρώ. Και μάλιστα με υποτίμηση 30%. Δεν θα ρωτήσουμε γιατί με υποτίμηση; Γιατί κατά 30% κι όχι 10%, ή 50% ή 200%; Κάτι έπρεπε να πει και πέταξε μια μπούρδα. Ο πρώτος είναι, ή ο τελευταίος, που δεν ξέρει τι λέει;

Το χοντρό είναι άλλο. Από πού κι ως πού κλείδωμα της ισοτιμίας της νέας δραχμής με το ευρώ; Γιατί όχι κλείδωμα με το δολάριο, στο οποίο αποτιμώνται το 85% των εξωτερικών συναλλαγών της χώρας; Γιατί κλείδωμα;

Κλείδωμα ενός νομίσματος είτε με το χρυσό, είτε με άλλο διεθνές ή παγκόσμιο νόμισμα, δεν εξασφαλίζει καθόλου τη σταθερότητα αυτού του νομίσματος. Απλά δένεις το νόμισμά σου στο άρμα ενός άλλου νομίσματος, που δεν μπορείς να ελέγξεις ή έστω να επηρεάσεις σαν οικονομία. Κι έτσι το νόμισμά σου γίνεται πολλαπλά ευάλωτο.

Αν κάτι έπεισε τους σκεπτόμενους οικονομολόγους από την εποχή της κατάρρευσης του χρυσού κανόνα, είναι ότι το νόμισμα -ειδικά το εθνικό νόμισμα των πιο αδύναμων οικονομιών- δεν πρέπει επ’ ουδενί να κλειδώνει την ισοτιμία του με τον χρυσό ή άλλο ισχυρότερο νόμισμα. Η συνταγή αυτή ισοδυναμεί με καταστροφή.

Υπάρχει περίπτωση οικονομίας που να κλείδωσε το νόμισμά της με άλλο ισχυρότερο νόμισμα ή με το χρυσό και να μην πέρασε των παθών της τον τάραχο; Δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα.

Γιατί; Με το κλείδωμα της ισοτιμίας θα υποχρεωθείς να δαπανάς τεράστια συναλλαγματικά αποθεματικά για την υποστηρίξεις κάθε φορά που οι διεθνείς αγορές παίρνουν τα κάτω τους και οι κερδοσκόποι θα σορτάρουν το ευρώ, το δολάριο, το χρυσό, ή όποιο άλλο νόμισμα έχεις κλειδώσει το δικό σου.

Τα κερδοσκοπικά σκαμπανεβάσματα της διεθνούς αγοράς συναλλάγματος δεν τα άντεξαν ούτε καν οι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, όταν είχαν κλειδώσει τα νομίσματά τους με το χρυσό. Το ίδιο δεν άντεξε το σύστημα του Μπρέτον Γούντς, όπου η δραχμή του Μαρκεζίνη είχε κλειδωθεί με το δολάριο στα 30:1 για σχεδόν 20 χρόνια. Το σύστημα κατέρρευσε το 1973.

Με τη δραχμή μάλιστα να μετατρέπεται σε έρμαιο μιας διαρκούς διολίσθησης και υποτίμησης. Πολιτική που οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης ασκούσαν ανελλιπώς προς όφελος κυρίως του ξένου κεφαλαίου και των ντόπιων ολιγαρχών, με τα θυσαυροφυλάκιά τους τίγκα σε χρυσό και συνάλλαγμα.

Όλα βέβαια στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, η οποία αντί να βελτιώνεται -όπως ισχυρίζεται ο γνωστός αστικός μύθος- πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Ειδικά όταν η ελληνική οικονομία εντάχθηκε ως «ισότιμο μέλος» στην ΕΟΚ.

Όμως, ας γίνουμε η εξαίρεση. Ας είμαστε εμείς οι μόνοι που θα πάρουν σοβαρά τον κ. Κατσανέβα. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι κλειδώνουμε την ισοτιμία της νέας δραχμής με το ευρώ. Δεν έχει καμιά σημασία σε ποιά ισοτιμία την κλειδώνουμε. Ακόμη κι 1:1 να την κλειδώσουμε, τα αποτελέσματα θα είναι το ίδιο τραγικά.

Έχει υπολογίσει ο κ. Κατσανέβας πόσα συναλλαγματικά αποθέματα θα χρειαστούν, ώστε να υποστηριχθεί η κλειδωμένη ισοτιμία; Να σημειώσουμε ότι, για να αντέξουν οι οικονομίες που είχαν κλειδώσει στα πλαίσια του Μπρέτον Γουντς το νόμισμά τους με το δολάριο, είχε δημιουργηθεί το ΔΝΤ, ώστε να τις συνδράμει άμεσα με ποσότητες δολαρίων. Για να μην αναγκαστούν και σπάσουν το κλείδωμα.

Τη δεκαετία του ‘90 που έφτασε στο αποκορύφωμά της η δολαριοποίηση των εξαρτημένων χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας -με κλείδωμα των νομισμάτων τους με το δολάριο- είχαν υποχρεωθεί οι οικονομίες τους να συντηρούν τέραστια συναλλαγματικά αποθεματικά. Κι επειδή καμιά τους δεν μπορούσε να τα συντηρήσει από το εξωτερικό τους ισοζύγιο, αναγκάστηκαν και προχώρησαν σε διαρκείς δανεισμούς σε συνάλλαγμα από τις διεθνείς αγορές. Έτσι κατέρρευσαν οι λεγόμενες Ασιατικές Τίγρεις το 1998, η Ρωσία, η Αργεντινή το 2001, κοκ.

Πόσα λοιπόν συναλλαγματικά αποθέματα θα πρέπει να συντηρεί η κεντρική τράπεζα, προκειμένου να διατηρεί το κλείδωμα της ισοτιμίας; Πού θα τα βρούμε; Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι θα υπάρξει πλεόνασμα στο εξωτερικό εμπόριο, θα πρέπει να υποθέσει κανείς ότι θα είναι αφύσικα υψηλό, προκειμένου να καλύπτει τις ανάγκες αποθεματικών.

Κι επειδή κανείς στα σοβαρά δεν μπορεί να υποθέσει κάτι τέτοιο, τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια, μένει η άλλη εναλλακτική. Τα νέα δάνεια. Από πού; Από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου και μάλιστα σε σκληρό νόμισμα.

Τι προτείνει δηλαδή ο κ. Κατσανέβας; Την απόλυτη συνταγή για τη χρεοκοπία της Ελλάδας και με τη δική του νέα δραχμή.

Ας σημειώσουμε επίσης ότι η βρετανική λίρα δεν μπόρεσε να υποστηρίξει ούτε καν την παραμονή της στο ευρωπαϊκό νομισματικό φίδι, όταν οι κερδοσκόποι την σορτάρισαν άγρια το 1992. Σκέψου δηλαδή τι επικίνδυνη μπούρδα προτείνει ο κ. Κατσανέβας.

Βέβαια, υπάρχει και το πολιτικό ζήτημα. Η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ και θα διαγράψει τα χρέη της, για να κάνει τι; Να κλειδώσει τη νέα δραχμή της με το ευρώ, δηλαδή να παραδώσει τη σταθερότητα του νομίσματός της στην ΕΚΤ. Και προκειμένου να υποστηρίξει την κλειδωμένη ισοτιμία, θα πρέπει να παρακαλά τους διεθνείς τοκογλύφους να της δώσουν νέα δάνεια. Υπάρχει πιο πολιτικά και οικονομικά διαστροφική πρόταση;

Η διαμόρφωση της ισοτιμίας της νέας δραχμής θα πρέπει να είναι ελεύθερη. Καμιά ένταξη σε κλειστά συστήματα ισοτιμιών. Κανένα κλείδωμα με κανένα νόμισμα. Πρέπει να είναι προστατευμένη από τους διεθνείς κερδοσκόπους. Δηλαδή να μην είναι διαθέσιμη στη διεθνή αγορά συναλλάγματος (forex). Τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η ανοικοδόμηση και να εξασφαλιστεί η ταχύρρυθμη άνοδος της ελληνικής οικονομίας.

Και φυσικά ελεύθερη ρύθμιση των ισοτιμών όχι με βάση ένα διεθνές νόμισμα, αλλά με ένα καλάθι νομισμάτων σύμφωνα με το μείγμα διεθνών οικονομικών συναλλαγών της χώρας. Μόνο έτσι θα υπάρξει συναλλαγματική σταθερότητα.

Όλα αυτά βέβαια δεν ενδιαφέρουν καθόλου τον κ. Κατσανέβα. Ούτε τα καταλαβαίνει. Ονειρεύεται την επάνοδο στην κατάσταση της παλιάς δραχμής. Τότε που η δραχμή ήταν ο φορέας του πιο ασύστολου δανεισμού για τον πλουτισμό της διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας της μεταπολίτευσης.

Χώρια που οι ιδέες του είναι ό,τι καλύτερο για την προετοιμασία του Grexit τύπου Σόιμπλε. Γι’ αυτό και ο κ. Κατσανέβας φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι ίδιος και η κίνησή του είναι λαγός και «δεν φτάνει στα άκρα όπως κάποιοι άλλοι, που είναι πάρα πολύ επικίνδυνοι».

Δεν ξέρουμε ποιους εννοούσε ο κ. Κατσανέβας. Το σίγουρο είναι ότι ο ίδιος δεν θέλει να φτάσει στα «άκρα», δηλαδή στη λύτρωση της Ελλάδας από τα χρέη κι ολόκληρο το απόλυτα διεφθαρμένο οικονομικό και πολιτικό σύστημα λεηλασίας αυτής της χώρας και του λαού της.

Δεν πρόκειται ο κ. Κατσανέβας να φτάσει στα «άκρα», δηλαδή στη διεκδίκηση της δημοκρατίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης για τον ελληνικό λαό. Θα φροντίσει, ακόμη κι να μας πάνε σε νέα δραχμή -όπως την παλιά δραχμή της ναζιστικής κατοχής, δηλαδή σαν αυτή που θέλει το γεράκι από το Βερολίνο- να συνεχιστεί το καθεστώς υποτέλειας, χρεοκοπίας και κατοχής.

Και να είστε σίγουροι. Όσο ο λαός μας θα τινάσσει από πάνω του τα δεσμά της παραπληροφόρησης, της τρομοκρατίας και της φοβίας, τόσο περισσότερο λαγοί σαν τον κ. Κατσανέβα θα εμφανίζονται με προτάσεις δήθεν εθνικού νομίσματος. Για να τους βλέπει ο κόσμος και να αισθάνεται ασφαλής μέσα στο ευρώ. Κι όταν θα έρθει η ώρα να του φορέσουν την κατοχική δραχμή του Σόιμπλε, να την μπερδέψει με την αναγκαία νέα δραχμή της απελευθερωμένης Ελλάδας.
Πηγή