Ο Βαρουφάκης σε νέες περιπέτειες στη χώρα της Μπαρούφας

του Δημήτρη Καζάκη
Για ακόμη μια φορά ο κ. Βαρουφάκης διέπρεψε σε μια συνέντευξη-ποταμό ψεύδους, επινοήσεων και ιδιοπαθούς συνδρόμου. Ειλικρινά, έως την εποχή που έτυχε να αναμετρηθούμε στην πλατεία Συντάγματος με τον εν λόγω κύριο το καλοκαίρι του 2011, σπάνια είχα την ευκαιρία να αντιμετωπίσω κάποιον που διαθέτει τέτοια ευκολία στο να κατασκευάζει μυθεύματα και να επικαλείται ψεύδη.

Δεν είναι μόνο η τραγική έλλειψη γνώσης του αντικειμένου, η οποία τον διακρίνει και εντείνει στο έπακρο όσα κόμπλεξ κατωτερότητας τον ταλανίζουν, αλλά και η παθολογική ανάγκη του για αυτοπροβολή, που τον εξωθεί στο ψέμα. Για τους ίδιους λόγους έλκεται από την εξουσία, αλλά και από τη συναναστροφή με ισχυρούς επώνυμους «φίλους» (όπως τον φίλο Μάριο, όπως ο ίδιος αποκαλεί τον Ντράγκι) για να να υφίσταται ως προσωπικότητα. Γνωρίσματα που τον κάνουν άκρως επικίνδυνο, γιατί δεν έχει όρια, ούτε αναστολές. Προσωπικά αμφιβάλλω, αν ο κ. Βαρουφάκης έχει στοιχειώδη αίσθηση καλού και κακού. Ειδικά όταν ο ίδιος βρίσκεται στην εξουσία.

Τα αναφέρουμε όλα αυτά, τα οποία είναι οφθαλμοφανή για όποιον διαθέτει αναλυτική ματιά, γιατί οι εποχές είναι άκρως πονηρές και τύποι σαν τον κ. Βαρουφάκη είναι ιδανικοί για το ρόλο του μοιραίου ανθρώπου σε μια τραγωδία όπως είναι η ελληνική σήμερα. Δείτε τον απερίγραπτο αυτόν τύπο τι σκαρφίστηκε να πει στην πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στο ΣΚΑΙ. Επινόησε το Plan Χ.

Η μπαρούφα του Plan X

Τι υποτίθεται ότι ήταν αυτό; O κ. Βαρουφάκης σημείωσε ότι βασικό «όπλο» της Αθήνας θα ήταν η απειλή για αναδιάρθρωση των ελληνικών ομολόγων, αξίας 27 δισεκατομμυρίων ευρώ, που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Μα καλά πόσο αφελής και αδαής πρέπει να είναι κάποιος, για να πιστέψει αυτήν την μπαρούφα; Ποιος είναι τόσο άσχετος για να πιστέψει ότι θα φοβόταν η ΕΚΤ με μια τέτοια «απειλή»; Η ΕΚΤ αγόρασε τα 25-27 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά σε τιμές ακόμη και μικρότερες του 50% της ονομαστικής τους αξίας. Δηλαδή τα ομόλογα αυτά τα αγόρασε σε τιμή μικρότερη των 14 δισ. ευρώ. Κι ενώ τα αγόρασε σε τόσο μειωμένη τιμή, το ελληνικό κράτος τα πληρώνει στην ΕΚΤ στην ονομαστική τους αξία.

Τι σημαίνει λοιπόν αναδιάρθρωση των ομολόγων αυτών; Η κυβέρνηση, λέει, θα αντάλλασε τα ομόλογα αυτά με άλλα καινούργια μειωμένης αξίας. Μάλιστα. Και πώς ο κ. Βαρουφάκης και η κυβέρνησή του θα εξανάγκαζε την ΕΚΤ να δεχθεί την ανταλλαγή αυτή; Προφανώς με μαγικά! Μ’ αυτό το έξυπνο, σπινθηροβόλο βλέμμα, για το οποίο θα μείνει στην ιστορία ο κ. Βαρουφάκης.

Όμως ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η κυβέρνηση Τσιπροκαμμένου είχε τα κότσια να προχωρήσει σε πλήρη άρνηση πληρωμής των ομολόγων αυτών και προχωρούσε μονομερώς στη διαγραφή τους, τι θα πάθαινε η ΕΚΤ; Θα της έκαναν τη μούρη κρέας, όπως λέει ο λαός μας. Η ζημιά για την ΕΚΤ θα ήταν κυριολεκτικά ασήμαντη. Ούτε καν οι αγορές κεφαλαίου με τους οίκους αξιολόγησης δεν θα έπαιρναν χαμπάρι.

Επομένως τι σόι «όπλο» είναι αυτό; Το αληθινό ερώτημα είναι τι θα έκανε η κυβέρνηση Τσιπροκαμμένου, όταν η ΕΚΤ θα σταματούσε τη ροή ρευστού στις τράπεζες; Όπως κι έγινε από τη δεύτερη εβδομάδα κιόλας, όταν ο Ντράγκι εκβίαζε με την εκταμίευση του ELA. Τι θα έκανε η κυβέρνηση; Απλά θα υποχωρούσε αναφανδόν, όπως και έκανε. Αφήστε δε που στην περίπτωση αναδιάρθρωσης, η ΕΚΤ έχει το δικαίωμα να κάνει άμεσα απαιτητά όλα τα δανεικά προς τις τράπεζες. Τι θα έκανε τότε ο κ. Βαρουφάκης; Η μόνη λύση θα ήταν η έξοδος από το ευρώ, αλλιώς τετέλεσται! Πώς λοιπόν το Plan X θα ήταν όπλο εναντίον των πιέσεων για Grexit;

Μας ετοίμαζε για διπλό νόμισμα

Κι αφού συνομοσιολόγησε μέχρις αηδίας με μπαρούφες τύπου Plan X, o πρώην ΥΠΟΙΚ διέψευσε ότι είχε σχέδια για «διπλό νόμισμα», αλλά επιβεβαίωσε ότι εξέταζε ένα σύστημα εξωτραπεζικών ηλεκτρονικών συναλλαγών για την αντιμετώπιση της τραπεζικής αργίας. Αρνήθηκε πάντως κατηγορηματικά ότι γινόταν χακάρισμα των φορολογικών λογαριασμών των πολιτών. Μέγας ψεύτης!

Πότε έχουμε διπλό νόμισμα; Όταν σε μια οικονομία λειτουργούν δυό διαφορετικά μέσα και συστήματα πληρωμών, που τη μεταξύ τους ισοτιμία και σχέση καθορίζει η αγορά. Τι είναι λοιπόν το σύστημα εξωτραπεζικών ηλεκτρονικών συναλλαγών, που επικαλείται ο κ. Βαρουφάκης; Ένα σύστημα διπλού μέσου πληρωμής, δηλαδή διπλού νομίσματος. Έστω κι αν στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μπορούσε να είχε τη μορφή του ηλεκτρονικού κρυπτονομίσματος τύπου bitcoin, που είναι τόσο της μόδας στους κύκλους των techfreeks.

Ηλεκτρονικό ή μη, το διπλό νόμισμα εισάγεται στην οικονομία μόνο και μόνο για ένα λόγο: την ταχύτερη υποβάθμιση, υποτίμηση των αξιών μιας οικονομίας, της εργασίας, των υποδομών και του πλούτου της. Με το διπλό νόμισμα γίνεσαι, όσο ποτέ άλλοτε, υποχείριο των τραπεζιτών και των κερδοσκόπων νομίσματος. Είναι η χειρότερη μορφή χρειοκοπίας που μπορεί να υποστεί μια χώρα.

Σαν εκείνη με το Σκριπ του 1893 (IOU) που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από τον μεγαλοχρηματιστή Χάμπρο, πολιτικούς σαν τον Βαρουφάκη και το παλάτι. Κι έμεινε συνώνυμο της πιο απόλυτης χρεοκοπίας για πάνω από 50 χρόνια στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτό συνέβη και στην Καλιφόρνια του 2009, όταν η πτωχευμένη πολιτεία εισήγαγε ως παράλληλο σύστημα πληρωμών το IOU. Μέσα σε τρεις μήνες οι τράπεζες ούτε καν δέχονταν αυτά τα IOU. Ούτε καν σε μειωμένες τιμές της ονομαστικής αξίας τους άνω του 50%. Φαντάσου μόνο τι πάθανε όσοι πληρώνονταν με αυτές τις υποσχετικές. Την εποχή εκείνη οι εργαζόμενοι της πολιτείας είχαν κυκλοφορήσει ένα πολύ δημοφιλές ανέκδοτο: Ο κυβερνήτης παριστάνει ότι μας πληρώνει, έτσι κι εμείς παριστάνουμε ότι δουλεύουμε.

Ποιος κέρδισε από τα IOU της Καλιφόρνια; Οι τράπεζες, που στην αρχή τα αντάλλασσαν με δολάρια στο 50% της ονομαστικής τους αξίας, οι μαυραγορίτες και οι κάθε λογής κομπιναδόροι.

Να τι ετοίμαζε ο κ. Βαρουφάκης για την Ελλάδα. Πού το ξέρουμε; Το ομολόγησε ο στενός του συνεργάτης στο υπουργείο, Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, όταν στις 27 Ιουλίου δήλωσε: «Σε καμία περίπτωση η ομάδα εργασίας δεν πρότεινε έξοδο της χώρας από το ευρώ ή οποιαδήποτε αλλαγή πολιτικής της κυβέρνησης. Οι εργασίες μας αφορούσαν την έκδοση ρευστότητας (IOU) σε ευρώ ή κινήσεις που έπρεπε να γίνουν σε περίπτωση που κάποιοι προσπαθούσαν να εκδιώξουν την χώρα από το ευρώ». Το ίδιο επανέλαβε και στο Der Spiegel στις 6/8.

Με άλλα λόγια ο κ. Βαρουφάκης ετοίμαζε την Ελλάδα για διπλό νόμισμα και μάλιστα στη χειρότερη δυνατή μορφή του, το IOU. Προς όφελος προφανώς των πιο αδίστακτων κερδοσκόπων νομίσματος σαν τον φίλο του τον Τζορτζ, όπως ο κ. Βαρουφάκης αποκαλεί τον Σόρος.

Από το διπλό νόμισμα η Ελλάδα, που στην ουσία θα την έθετε υπό καθεστώς Grexit τύπου Σόιμπλε, γλύτωσε λόγω του δημοψηφίσματος και του απρόσμενου ΟΧΙ, που συγκέντρωσε το 62% του ελληνικού λαού. Τρόμαξαν τα αρπακτικά με την πιθανότητα κοινωνική έκρηξης στην περίπτωση επιβολής διπλού νομίσματος και ανέστειλαν τα σχεδιά τους. Ο κ. Βαρουφάκης προχώρησε σε «ηρωική έξοδο» ως δήθεν αντιμνημονιακός, για να κρατηθεί ως πολιτική εφεδρεία του Σόρος και του Σόιμπλε.

Το ψέμα για τη δανειακή στήριξη της Κίνας

Και σαν να μην του έφταναν όλα αυτά ο κ. Βαρουφάκης σημείωσε ότι, ενώ εκείνη την περίοδο η Αθήνα είχε έλθει σε συμφωνία με την Κίνα για δανειακή στήριξη, η συμφωνία «ανετράπη με ένα τηλεφώνημα από το Βερολίνο» στο Πεκίνο. Πρέπει να είναι πολύ χάπατο όποιος πιστέψει κάτι τέτοιο.

Πρώτα-πρώτα, γιατί η Κίνα να συμφωνήσει σε δανειακή στήριξη; Τι είχε να κερδίσει; Αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι το κουμάντο στην Αθήνα το κάνει η Μέρκελ. Γιατί να συμφωνήσει με μια κυβέρνηση που δεν παίρνει καμιά σοβαρή απόφαση;

Δεύτερο, δανειακή στήριξη σε τι; Ο κ. Βαρουφάκης, ως συνήθως, απευθύνεται -χωρίς βέβαια να υπάρχει συγκροτημένος αντίλογος- σε ένα κοινό σαν εκείνο των ανοργασμικών κυριών του καλού κόσμου που, όταν άκουγαν τον Κερένσκι να μιλά στη Δούμα ή στα σουαρέ της παλιάς Ρωσίας, λιποθυμούσαν από θαυμασμό. Ο κ. Βαρουφάκης, πολύ χαμηλότερου επιπέδου από τον παλιό Κερένσκι, απλά παπαγαλίζει παραμύθια για ανοργασμικές κυρίες.

Καμιά Κίνα, καμιά Ρωσία δεν πρόκειται να ασχοληθεί σοβαρά με την κυβέρνηση της Αθήνας, όσο γνωρίζουν πολύ καλά ότι άλλοι κάνουν κουμάντο στην Ελλάδα. Και δεν πρόκειται ποτέ να δώσουν λεφτά στην κυβέρνηση της Αθήνας, που ξέρουν πολύ καλά ότι θα καταλήξουν στα θυλάκια του Βερολίνου και των Βρυξελλών.

Όσο είμαστε υπό κατοχή, καμιά σοβαρή χώρα δεν θα σηζητήσει μαζί μας εναλλακτικά προγράμματα επενδύσεων και στήριξης σε αμοιβαίο όφελος. Θα μας μεταχειριστούν σαν αυτό που είμαστε. Σαν αποικία. Κι αν θέλουν να κάνουν κάποια συμφωνία, θα προσπαθήσουν να την κάνουν απευθείας με τα μεγάλα αφεντικά στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες, την Ουάσινγκτον. Κι όχι με τις μαριονέτες τους στην αποικία.
Πηγή