ΑΕΚ: Ο έλεγχος των νεοφερμένων

Τι έδειξαν στην πρώτη συμμετοχή τους με την κιτρινοπράσινη φανέλα οι Νίνου, Μαρτσίνιακ, Τετέ και Άλβες.

Μία από τις παράπλευρες συνέπειες της υπερβολικά βαριάς και δεδομένα άδικης ήττας της ΑΕΚ στο Μπορντό ήταν η επισκίαση της επίσημης πρεμιέρας τεσσάρων εκ των θερινών αποκτημάτων των Λαρνακέων.

Οι Νίνου, Μαρτσίνιακ, Τετέ και Άλβες ξεκίνησαν στο αρχικό σχήμα των «κιτρινοπρασίνων» και έδειξαν σε μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική αναμέτρηση ότι είναι σε θέση να βοηθήσουν ουσιαστικά τη νέα εργοδότριά τους να κάνει το βήμα παραπάνω στη νέα σεζόν. Ιδού η πρώτη «ακτινογραφία» τους:

Νίνου

Ο Ρουμάνος στόπερ έδειξε ότι έχει πετύχει έναν ικανοποιητικό βαθμό δεσίματος με τον Καταλά, κέρδισε πολλές μονομαχίες σε έδαφος και αέρα και πιθανότατα θα διεκδικήσει θέση στην ενδεκάδα ακόμη και μετά την επιστροφή του (τραυματία) Μουρίγιο. Χρειάζεται εύλογα περισσότερο χρόνο για να αποκτήσει χημεία με όλη την αμυντική γραμμή, αλλά και για να έχει πιο ενεργό συμμετοχή στην ανάπτυξη του παιχνιδιού.

Μαρτσίνιακ

Ο Πολωνός κατέθεσε διαπιστευτήρια με το «καλημέρα» και απέδειξε γιατί προτιμήθηκε έναντι του (βασικού την περασμένη περίοδο) Χαραλάμπους στο αρχικό σχήμα. Ήρεμη δύναμη, σχεδόν ανίκητος στις μονομαχίες, με πολύ καλή αντίληψη του παιχνιδιού του αντιπάλου, πολλά ανεβάσματα μετά τη μεσαία γραμμή και γρήγορες επιστροφές. Σε σύγκριση με τον Σίπο, τη θέση του οποίου πήρε στο ρόστερ, ένα τεράστιο συν για την ΑΕΚ εν όψει της νέας σεζόν.

Τετέ

Ο βραχύσωμος Ισπανός δεν ευνοήθηκε από τη ροή του παιχνιδιού στην επανάληψη (σ.σ. αν το 0-0 παρέμενε ως π.χ. το 60’, θα εύρισκε σίγουρα πολύ περισσότερους ανοιχτούς χώρους για να ξεδιπλώσει την ταχύτητά του και την ικανότητά του στο ένας εναντίον ενός), αλλά φανέρωσε αξιοπρόσεκτη τεχνική κατάρτιση, καλή ντρίμπλα και κάθετη πάσα. Προϊόντος του χρόνου εκτιμάται ότι θ’ αρχίσει να παίρνει πάνω του και περισσότερα τελειώματα.

Άλβες

Είχε δύο ευκαιρίες (μία σε κάθε ημίχρονο) να συνδυάσει το επίσημο ντεμπούτο του με γκολ, αλλά η αστοχία και ο Καρασό τον κράτησαν «άσφαιρο». Βοήθησε την ομάδα του να κάνει αισθητή την παρουσία της στην αντίπαλη περιοχή, ταλαιπώρησε τους αντίπαλους στόπερ, «έσπασε» μπάλες σε συμπαίκτες του, ενώ ήταν διαρκώς πρόθυμος να επιστρέψει μέχρι και τα όρια της περιοχής του Ραμίρεθ, για να βοηθήσει στην άμυνα και στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας του.