ΑΕΛ: Δύσκολο ναι, ανέφικτο όχι

Η δημιουργία ανταγωνιστής ομάδας με μειωμένο κατά 60% προϋπολογισμό δεν είναι ουτοπικός στόχος για την ΑΕΛ και τον Χριστάκη Χριστοφόρου.

Η έκτακτη Γενική Συνέλευση της περασμένης Παρασκευής δεν ξεκαθάρισε το τοπίο στα διοικητικά του λεμεσιανού συλλόγου, ωστόσο η προχθεσινή συνάντηση του (τελούντα υπό παραίτηση) προέδρου Ανδρέα Σοφοκλέους και του Χριστάκη Χριστοφόρου οριστικοποίησε τόσο την παραμονή του Κύπριου τεχνικού όσο και την έναρξη του μετεγγραφικού σχεδιασμού.

Το μειωμένο κατά 60% μπάτζετ σε σύγκριση με την περασμένη περίοδο αξιολογείται πανταχόθεν ως τροχοπέδη στη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας. Ασφαλώς το οικονομικό είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος στη διαδικασία στελέχωσης μιας ομάδας, αλλά -όπως πλειστάκις έχει αποδειχθεί στο ποδόσφαιρο- τη διαφορά κάνουν (όχι απλώς τα πολλά χρήματα, αλλά) τα σωστά επενδυμένα χρήματα.

Το στοίχημα για την ΑΕΛ και τον Χριστοφόρου συνεπώς είναι να κατανείμουν με τη μέγιστη δυνατή προσοχή το διαθέσιμο μπάτζετ. Και για να συμβεί αυτό θα πρέπει να ελαχιστοποιηθεί ο παράγοντας του ρίσκου, δηλαδή για κάθε νεοφερμένο να υπάρχει η σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα πως θα προσφέρει τα αναμενόμενα.

Ο Κύπριος τεχνικός έχει βρεθεί στο παρελθόν σε παρόμοια θέση, η συγκεκριμένη εμπειρία σε συνδυασμό με τη φιλοτιμία και την εργατικότητά του αποτελούν τα εχέγγυα και τις ασφαλιστικές δικλείδες της ΑΕΛ εν όψει της νέας περιόδου. Μια ματιά τόσο στο έργο που υπό παρόμοιες συνθήκες παρήγαγε στον Απόλλωνα ο Χριστοφόρου όσο και στην πορεία ομάδων με παρεμφερές μπάτζετ (βλέπε Ερμής) αποδεικνύει ότι ένα πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα (σε πρώτη φάση) και διεκδίκηση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου (ακολούθως) μόνον ως ουτοπία δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Αν ο κόσμος αντιληφθεί ότι γίνεται σοβαρή και ειλικρινής προσπάθεια, είναι βέβαιο ότι θα αγκαλιάσει την ομάδα. Και αν η τελευταία αποδείξει την ανταγωνιστικότητά της, είναι εξ ίσου σίγουρο ότι πολλά από τα νυν αρνητικά δεδομένα σε όλα τα επίπεδα γρήγορα θα ανατραπούν.