Προσωποποιεί το μεγαλύτερο στοίχημα της διοίκησης του Ολυμπιακού εν όψει της επερχόμενης αγωνιστικής περιόδου. Στην παραδοσιακά ζόρικη δεύτερη χρονιά κάθε προβιβαζόμενου συλλόγου οι «μαυροπράσινοι» αποφάσισαν να εμπιστευτούν τις τύχες της ομάδας στον Νίκο Παπαδόπουλο, ο οποίος στο τέλος της περασμένης περιόδου αποχώρησε από τον πάγκο της Ξάνθης.
Η «Α.τ.Κ.» συνάντησε τον 40χρονο τεχνικό για μια εξόχως ενδιαφέρουσα κι αποκαλυπτική συνέντευξη (η πρώτη του σε κυπριακό μέσο μετά την έναρξη της συνεργασίας του με το σύλλογο του Τακτακαλά), στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρεται στο υλικό και στους στόχους του Ολυμπιακού, στην ποδοσφαιρική του φιλοσοφία και στο πρόσφατο σκάνδαλο στην Ελλάδα.
Κύριε Παπαδόπουλε, γιατί επιλέξατε τον Ολυμπιακό ως επόμενο σταθμό της καριέρας σας;
Είναι αλήθεια ότι είχα προτάσεις από την Ελλάδα, μία μάλιστα από ομάδα της Superleague, αφ’ ότου υπέγραψα στον Ολυμπιακό. Στο σύλλογο αυτό με έφερε η προοπτική να συνεχίσω την ανοδική πορεία που είχα την περασμένη σεζόν. Λέω ανοδική, διότι πολλοί υποστηρίζουν ότι στην Ξάνθη έκανα απλώς μια φυσιολογική πορεία, ξεχνούν όμως ότι η ομάδα ήταν τελευταία, όταν ανέλαβα ως υπηρεσιακός.
Για μένα πάντοτε πρέπει να υπάρχει μία πρόκληση, δηλαδή να πάρω μια ομάδα και να προσπαθήσω να την πάω ένα βήμα παραπάνω. Θέλω ο Ολυμπιακός να είναι ανταγωνιστικός και να διεκδικήσει κάτι παραπάνω -βαθμολογικά και αγωνιστικά- από την περασμένη χρονιά. Με τον πρόεδρο ταιριάζει η φιλοσοφία μας σε πολλά πράγματα. Έχει μεγάλη σημασία ότι είναι νέος άνθρωπος και πρώην ποδοσφαιριστής, διότι αντιλαμβάνεται πολλές λεπτομέρειες που τις αγνοείς, αν δεν έχεις παίξει μπάλα.
Αυτό που με ικανοποιεί είναι ότι, όσα είπαμε στην αρχή, γίνονται τώρα και γενικά έχουμε μια άψογη συνεργασία. Στον Ολυμπιακό υπάρχει διάθεση να βελτιωθούν όλα και ήδη σε αρκετούς τομείς έχουν βελτιωθεί. Έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό και πιστεύω ότι θα τα καταφέρω, διότι και καλούς συνεργάτες έχω και καλό κλίμα υπάρχει. Απομένει πλέον να δουλέψουμε και να περάσω αυτά που θέλω στην ομάδα.
Βασικός στόχος είναι εκ νέου η παραμονή; Ξέρω ότι η ομάδα έχει τραβήξει πολλά τα τελευταία χρόνια, έχω διαβάσει την ιστορία της. Πρέπει όμως να διευκρινίσω κάτι: δεν είμαι άνθρωπος που σκέπτεται το στόχο της παραμονής. Και ως ποδοσφαιριστής και ως προπονητής δεν θέλω να περνάει καν από το μυαλό μου. Δεν νομίζω ότι η παραμονή πρέπει να είναι στόχος για μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό.
Για πρώτη φορά αναλαμβάνετε την καλοκαιρινή προετοιμασία και τη στελέχωση του ρόστερ μιας ομάδας πρώτης κατηγορίας. Πώς βιώνετε την εμπειρία;
Είναι το πιο δύσκολο και το πιο ευχάριστο κομμάτι. Δύσκολο, διότι π.χ. υπάρχουν στιγμές που πρέπει να στενοχωρήσεις έναν παίκτη (πιτσιρικά ή ξένο) κοινοποιώντας του ότι είναι εκτός πλάνων. Ευχάριστο γίνεται, όταν αυτό που χτίζεις από τα θεμέλια -με τη στελέχωση του ρόστερ και τις προπονήσεις- αρχίζει να δίνει αποτέλεσμα. Είναι πρόκληση αυτή η περίοδος, διότι πρέπει να λάβεις καίριες αποφάσεις για το πώς θα παίζει η ομάδα, ποιους παίκτες πρέπει να πάρεις. Προσπάθησα να φέρω παίκτες αφ’ ενός σε θέσεις που χρειάζεται η ομάδα αφ’ ετέρου ταιριαστούς σε στιλ με τους ήδη υπάρχοντες, με τους οποίους θα παίζουν δίπλα.
Ποια γνώμη έχετε σχηματίσει για το υλικό του Ολυμπιακού έπειτα από σχεδόν δύο εβδομάδες προπονήσεων;
Η πρώτη εβδομάδα με τη γνωριμία με τους παίκτες και τα εργομετρικά ήταν πολύ σημαντική. Η ομάδα διέθετε ποιοτικό ρόστερ που έγινε ποιοτικότερο με τις μετεγγραφές. Στο ρόστερ υπάρχουν πολλά ταλέντα, Κύπριοι ποδοσφαιριστές, οι οποίοι θεωρώ ότι τα επόμενα χρόνια θα στελεχώνουν και την εθνική ομάδα. Αν δουλεύουν σωστά, δεν έχω πρόβλημα να τους βάλω στην ενδεκάδα, ανεξαρτήτως της ηλικίας και του αν θα πρέπει να μείνει έξω ένας παίκτης που ενδεχομένως έχει κοστίσει.
Ωστόσο: ο Ολυμπιακός πέρυσι πέτυχε 38 τέρματα και δέχτηκε άλλα τόσα. Αυτό εμένα μου λέει κάτι. Η ομάδα έχει επιθετικό προσανατολισμό, κάτι που δεν είναι εναντιώνεται στη δική μου φιλοσοφία, χρειάζεται όμως βελτίωση στην άμυνα. Πρώτος μου στόχος είναι να σταματήσουμε να δεχόμαστε εύκολα γκολ. Προτεραιότητά μου είναι να αναθέσω σε κάθε παίκτη τα βασικά του καθήκοντα, να βελτιώσω την αμυντική λειτουργία και μετά να πάμε στο επιθετικό ποδόσφαιρο. Η επίθεση και τα γκολ φέρνουν κόσμο στα γήπεδα, αλλά η άμυνα φέρνει τα αποτελέσματα.
Έχετε δηλώσει ότι ξεκινήσατε να μελετάτε προπονήσεις από τα πρώτα χρόνια σας στον ΟΦΗ του Έγκε Γκέραρντ. Πότε μπήκε μέσα σας το… μικρόβιο; Από τα 23 είχα κατασταλάξει ότι στη ζωή μου δεν πρόκειται ν’ ασχοληθώ με τίποτε άλλο εκτός από ποδόσφαιρο και είχα αποφασίσει ότι θα γινόμουν προπονητής, μόλις τερμάτιζα την ποδοσφαιρική μου καριέρα.
Ο Ολλανδός σας είχε συστήσει «να είσαι ήρεμος, να έχεις καθαρό μυαλό και πάντα να τα έχεις καλά με τους παίκτες». Αποδείχθηκαν καλός μπούσουλας οι συμβουλές του ή αποδείχθηκε ότι χρειάζονται περισσότερα;
Πολλά περισσότερα! Η προπονητική δεν είναι ένα πράγμα, μόνο καλή προπόνηση ή μόνο καλές σχέσεις με τους παίκτες. Πρέπει να διαχειρίζεσαι τους ποδοσφαιριστές, το προσωπικό της ομάδας, τον Τύπο, τους ατζέντηδες κ.ά. Αυτά τα τρία, τέσσερα όμως που μου είχε πει είναι σωστά και τ’ ακολουθώ. Ιδίως το να τα έχεις καλά με τους παίκτες, υπό την έννοια του να είσαι δίκαιος μαζί τους, να τους λες την αλήθεια και να βάζεις όρια στις σχέσεις σας. Να ξέρουν ότι μπορείτε να βγείτε για καφέ, αλλά η προπόνηση είναι διαφορετικό πράγμα. Εγώ θεωρώ τους παίκτες μου συνεργάτες. Πρέπει να τους κάνω πιο έξυπνους, να σκέπτονται μέσα στο γήπεδο.
Ποια είναι η ποδοσφαιρική φιλοσοφία σας; Είναι πολύ κοντά στην ολλανδική σχολή ποδοσφαίρου. Νομίζω ότι τώρα μας την έχουν περάσει και στο UEFA Pro, όπου έρχονται Ολλανδοί καθηγητές. Οι απόψεις μας στο πώς χτίζεις μια ομάδα και την προπόνησή σου ταιριάζουν πάρα πολύ. Νομίζω ότι πάνω απ’ όλα είναι η τακτική και μετά το ταλέντο στην επίθεση. Αν επιχειρήσεις να καλουπώσεις τακτικά έναν ταλαντούχο επιθετικό, έχεις χάσει το παιχνίδι.
Στον Ολυμπιακό υπάρχουν παίκτες ταλαντούχοι και παίκτες ηγέτες, το πρώτο όμως που κοιτάζω εγώ είναι να είναι παίκτες-νικητές. Και κάποιοι από τους παίκτες μας είναι γεννημένοι έτσι. Κυρίως το έχουν οι αμυντικοί που δεν θέλουν να χάνουν ούτε στην προπόνηση, βλέπω όμως ότι το έχουν και αρκετοί μεσοεπιθετικοί.
Γιατί προπονητές, όπως εσείς και ο Νίκος Νιόπλιας, δεν τυγχάνουν μεγαλύτερης εμπιστοσύνης από τους παράγοντες στην Ελλάδα; Το πρόβλημα δεν είναι ότι είμαστε Έλληνες, αλλά νέοι προπονητές. Στην Ελλάδα για να σε εμπιστευτεί κάποιος πρέπει να χτίσεις πρώτα το όνομά σου, να κάνεις επιτυχία. Επιπροσθέτως οι παράγοντες ως επί το πλείστον δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με τον Ολυμπιακό και τον Πέτρο Σάββα. Νομίζω ότι αυτός είναι κι ένας λόγος που νοσεί τόσο βαριά το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.
Πώς αισθάνεστε γνωρίζοντας ότι έχετε δουλέψει σ’ ένα πρωτάθλημα, για το οποίο βγήκαν πρόσφατα τόσα άπλυτα στη φόρα;
Όταν δημοσιεύτηκαν τα παιχνίδια, τα κοίταξα ένα προς ένα, μην τυχόν και είχα συμμετάσχει σε κάποιο (ως παίκτης ή ως προπονητής) και δεν το ήξερα. Ευτυχώς δεν ήμουν, αλλά αυτές δεν είναι καταστάσεις που τιμούν το ποδόσφαιρο. Το βλάπτουν. Και το θέμα δεν είναι μόνο να βγουν προς τα έξω αυτές οι ιστορίες, αλλά να βελτιωθούν κιόλας τα πράγματα. Δεν ξέρω όμως κατά πόσον είναι δυνατόν αυτό… Στην Ελλάδα δεν είμαι σίγουρος για τίποτε. Πολλές φορές τα πράγματα καπελώνονται, κουκουλώνονται, ξεχνιούνται και ξαναπάμε στον ίδιο δρόμο. Ελπίζω αυτή τη φορά για το καλό του ποδοσφαίρου να γίνει κάτι.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου