Εντυπώσεις ενός ευρωπαϊκού τριημέρου

Η πιο στέρεα αίσθηση από το ευρωπαϊκό τριήμερο είναι πως μόνον το αποτέλεσμα του ΑΠΟΕΛ ήταν το πρέπον βάσει της εικόνας του αγώνα. Ομόνοια και ΑΕΚ θριάμβευσαν κατά ένα γκολ παραπάνω απ’ ό,τι άξιζαν, ενώ η Ανόρθωση ασφαλώς δικαιούταν (τουλάχιστον) ένα τέρμα, έστω κι αν δεν άξιζε επ’ ουδενί τη νίκη.

Κατά σειρά: στον πρωταθλητή έχω την εντύπωση πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς πήρε ένα ρίσκο με την τακτική υπομονής απέναντι στη Σλόβαν. Αν κέρδιζε (έστω και με 1-0), θα είχε επιβραβευτεί για την επιλογή του, τώρα όμως βαδίζει στην κόψη του ξυραφιού. Οι πιθανότητες πρόκρισης παραμένουν ακέραιες, αλλά πλέον οι Σλοβάκοι έχουν οσμιστεί την ευκαιρία και στον επαναληπτικό θα τρώνε σίδερα. Το τρίπτυχο της επιτυχίας για τους «γαλαζοκίτρινους» είναι: καθαρό μυαλό, αποτελεσματικότητα, τύχη. Την περασμένη Τρίτη τους έλειψαν και τα τρία.

Στον αντίποδα η Ομόνοια τα είχε σε επαρκέστατο βαθμό δύο βράδια αργότερα. Ευτύχησε να της πιάσουν (σχεδόν) όλα απέναντι σ’ έναν αντίπαλο που παρουσιάστηκε πολύ κατώτερος του αναμενόμενου. Μια στοιχειωδώς σοβαρή εμφάνιση στον επαναληπτικό αρκεί για την πρόκριση, ωστόσο μεγαλύτερο κέρδος κι από την εισροή ρευστού στα ταμεία είναι αφ’ ενός ο ενθουσιασμός του κόσμου αφ’ ετέρου η πίστωση χρόνου που εξασφάλισε το υπό διαμόρφωση σύνολο του Νεόφυτου Λάρκου. Το «τριφύλλι» μπορεί να γίνει μόνον καλύτερο, αρκεί να αφεθεί να δουλέψει με ησυχία.

Δεν ισχύει το ίδιο και στην Ανόρθωση, η οποία απέδειξε ότι η εμφάνιση στη Γεωργία δεν ήταν προϊόν ατυχούς συγκυρίας. Η «Κυρία» έχει επί του παρόντος το πιο φτωχό και μη ισορροπημένο ρόστερ σε σύγκριση με τους εν δυνάμει διεκδικητές του εγχώριου τίτλου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στη θέση «έξι», όπου η ομάδα έχει μόνο μια αξιόπιστη επιλογή: τον τραυματία Ανγκέλοφ! Το ρίσκο να βγει η χρονιά με τον Βούλγαρο και τον νεοφερμένο Μαρκίνιος είναι υπερβολικά μεγάλο, αφού πίσω τους οι Μαραγκός και Λαμπάν μόνον υπηρεσιακά μπορούν να καλύψουν το πόστο.

Για πρώτη φορά από την έλευσή του τον Ιανουάριο ο Στάνιμιρ Στοΐλοφ με εξέπληξε αρνητικά με μια απόφασή του. Ο Κοζάτσικ είναι όντως λίγος για την εστία της Ανόρθωσης, αλλά με την αντικατάστασή του από τον νεοφερμένο Ιβάνκοφ αμέσως μετά την πρώτη χοντρή γκάφα και την κατακραυγή των Μ.Μ.Ε. ο Βούλγαρος τεχνικός υπέπεσε σε ολίσθημα. «Τέλειωσε» ψυχολογικά τον Σλοβάκο και πλέον είναι υποχρεωμένος να πορευτεί με τον συμπατριώτη του, ο οποίος στο επίσημο ντεμπούτο του μόνο καλές εντυπώσεις δεν άφησε.

Στον αντίποδα, ο Τιμ ντε Κλερ δεν θα ονειρευόταν καλύτερη πρεμιέρα με τη φανέλα της ΑΕΚ. Ένα κερδισμένο πέναλτι, μία ασίστ, ένα γκολ είναι απολογισμός που συγκρίνεται μόνον με αυτόν του Γκονθάλο Γαρθία, πρώτου σκόρερ των Λαρνακέων στην Ευρώπη μετά από μόλις δύο παιχνίδια. Δεδομένου ότι ο Σεράν δείχνει μέχρι στιγμής πολύ καλύτερα στοιχεία από τον Σένκελ ο μισθός του Τζόρντι Κρόιφ αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά ότι είναι κάτι παραπάνω από άξιος.

Με την ενσωμάτωση των Μουρίγιο, Άλφα και την επιστροφή των Μρντάκοβιτς, Παύλου στα επίπεδα απόδοσης της περασμένης περιόδου οι «πρασινοκίτρινοι» θα είναι τουλάχιστον μια σκάλα ποιοτικότεροι απ’ ό,τι την πρώτη χρονιά υπό τον Κάανεν. Αν είχαν και καλύτερες εναλλακτικές στα άκρα της άμυνας, θα μπορούσε κάποιος να στοιχηματίσει άνετα ότι θα είχαν πολύ περισσότερα να πουν στην κούρσα για τον τίτλο. Ως το τέλος του Αυγούστου (και της μετεγγραφικής περιόδου) όμως ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς. Και με τα χρήματα ενδεχόμενης πρόκρισης στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ το ολλανδικό δίδυμο της ΑΕΚ είναι βέβαιο ότι μπορεί να ψαρέψει λαβράκια και γι’ αυτά τα κενά.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Χρυσοφόρα Πρέμιερ Λιγκ, κερδοφόρα Μπούντεσλιγκα!

Σε οικονομικό επίπεδο θεωρείται η… Βίβλος του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η ετήσια μελέτη της εταιρείας οικονομικών ελεγκτών “Deloitte” αποκαλύπτει για ακόμη μια φορά το status quo και προδιαγράφει τα μελλούμενα στα πρωταθλήματα της γηραιάς ηπείρου.

Για το οικονομικό έτος 2009/10 το πόρισμα της μελέτης θα μπορούσε να συμπυκνωθεί στον ακόλουθο στίχο πασίγνωστου τραγουδιού: «Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν». Κι αυτό διότι για ακόμη μια περίοδο η αύξηση του τζίρου συνοδεύτηκε από αντίστοιχη των εξόδων μισθοδοσίας αποδεικνύοντας ότι η λογική της επένδυσης σε ποδοσφαιριστής εξακολουθεί να είναι για πολλούς συλλόγους ισχυρότερη της αναγκαιότητας επίτευξης ενός ισορροπημένου προϋπολογισμού.

Πλεόνασμα 138 εκατομμυρίων

Σε επίπεδο κερδοφορίας η Μπούντεσλιγκα κατακτά για ακόμη μια χρονιά τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Την περίοδο 2009/10 οι 18 σύλλογοι της ύψιστης γερμανικής κατηγορίας παρουσίασαν κέρδη 138 εκατομμυρίων ευρώ μέσα από έναν τζίρο ύψους 1,664 δισεκατομμυρίων. Το ποσοστό του 8,3% είναι το κορυφαίο στην Ευρώπη, έστω κι αν υπολείπεται του αντίστοιχου περυσινού (10,9% με 172 εκατομμύρια ευρώ κέρδος μέσα από τζίρο 1,575 δισεκατομμυρίων).

Η αγγλική Πρέμιερ Λιγκ, η οποία έκλεισε την περίοδο 2009/10 με πλεόνασμα 101 εκατομμυρίων ευρώ (έναντι 93 της περασμένης περιόδου), είναι μαζί με την Μπούντεσλιγκα η μόνη από τις πέντε κορυφαίες λίγκες, η οποία πέτυχε λειτουργικό κέρδος. Οι ζημίες της γαλλικής Λιγκ 1 εκτοξεύτηκαν από τα 64 στα 102 εκατομμύρια ευρώ, ενώ μικρή μείωση παρουσίασε το έλλειμμα της ιταλικής Σέριε Α (από 116 σε 110 εκατομμύρια ευρώ).

Τζίρος 8,4 δισεκατομμυρίων

Στο οικονομικό έτος 2009/10 η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική αγορά παρουσίασε τζίρο 16,3 εκατομμυρίων ευρώ, ο οποίος είναι αυξημένος κατά 600 εκατομμύρια (4%) έναντι του αντίστοιχου της προηγούμενης χρονιάς. Πρωταγωνιστές της αύξησης παρέμειναν ευνόητα οι πέντε μεγάλες λίγκες, οι οποίες αύξησαν τον τζίρο τους κατά 5%.

Με 8,4 δισεκατομμύρια ευρώ τα πρωταθλήματα Γερμανίας, Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας παρήγαγαν το 51% του συνολικού ευρωπαϊκού τζίρου. Το μεγαλύτερο μέρος προήλθε εκ νέου από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, για τα οποία καταβλήθηκαν πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια (αύξηση 8%). Πρωταθλήτρια σε τζίρο παρέμεινε η Πρέμιερ Λιγκ, η οποία έναντι της σεζόν 2008/09 παρουσίασε αύξηση κατά 153 εκατομμύρια ευρώ και με 2,479 δισεκατομμύρια αναδείχτηκε -με… χαοτική διαφορά- ο Κροίσος της συγκεκριμένης κατηγορίας.

Με ρυθμό ανάπτυξης 7% το προβάδισμα της Πρέμιερ Λιγκ έναντι της δεύτερης Μπούντεσλιγκα (1,664 δισεκατομμύρια ευρώ) διευρύνθηκε περαιτέρω. Ιδιαίτερα μεγάλο είναι το κενό που χωρίζει τα δύο πρωταθλήματα σε επίπεδο τηλεοπτικών εσόδων: με 1,27 δισεκατομμύρια ευρώ οι Άγγλοι εισπράττουν σχεδόν δυόμισι φορές περισσότερα απ’ όσα οι Γερμανοί (506 εκατομμύρια ευρώ). Χάρη στις υψηλές τιμές εισιτηρίων τα έσοδα ανά αγωνιστική στην Αγγλία είναι κατά πολύ περισσότερα απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Η ισπανική Πριμέρα Ντιβισιόν καταλαμβάνει με 1,622 δισεκατομμύρια την τρίτη θέση έχοντας αύξηση τζίρου σε ποσοστό 8% (μεγαλύτερο ποσοτικά και ποιοτικά ποσοστό μεταξύ όλων των πρωταθλημάτων). Το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης επετεύχθη χάρη στις Ρεάλ και Μπαρσελόνα, των οποίων οι τζίροι το οικονομικό έτος 2009/10 αυξήθηκαν κατά 69 εκατομμύρια ευρώ.

Ουραγός η Γαλλία

Οι τρεις πρώτες ευρωπαϊκές λίγκες απομακρύνθηκαν περαιτέρω από την ιταλική Σέριε Α, η οποία το 2009/10 παρουσίασε ρυθμό ανάπτυξης 3%. Ουραγός παρέμεινε η γαλλική Λιγκ 1 με τζίρο 1,072 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι συντάκτες της μελέτης ωστόσο εκτιμούν ότι οι Γάλλοι στο πλαίσιο των προετοιμασιών για το Euro2016 θα βελτιώσουν τα στάδιά τους και θα αυξήσουν το μέσο όρο θεατών, συνεπώς μελλοντικά μπορούν να υπολογίζουν σε μεγαλύτερα έσοδα από τις αγωνιστικές ημέρες. Στην Ιταλία εξακολουθεί να υφίσταται μεγάλη ανάγκη επενδύσεων σε υποδομές σταδίων.

Εκτός των μεγάλων πρωταθλημάτων τους μεγαλύτερους τζίρους παρουσίασαν οι Ολλανδία (420 εκατομμύρια ευρώ), Τουρκία (378 εκατομμύρια) και Ρωσία (368 εκατομμύρια).

5,5 δισ. σε μισθούς

Και οι παίκτες επωφελήθηκαν από την αύξηση του τζίρου. Για πολλά χρόνια άλλωστε κυριάρχησε η λογική της επένδυσης σε ποδοσφαιριστές έναντι της αναγκαιότητας επίτευξης ενός ισορροπημένου μπάτζετ. Τα έξοδα μισθοδοσίας στις πέντε μεγάλες λίγκες ανήλθαν σε 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ (αύξηση 400 εκατομμυρίων, ήτοι 8%).

Η Αγγλία προπορεύεται μακράν του δεύτερου και στη συγκεκριμένη κατηγορία, αφού τα 1,697 δισεκατομμύρια για μισθούς αντιστοιχούν στο 68% των συνολικών εσόδων της. Στην Ιταλία οι μισθοί (1,181 δισεκατομμύρια) αυξήθηκαν σε ποσοστό μεγαλύτερο του αντίστοιχου ανάπτυξης και αντιπροσώπευσαν το 77% των συνολικών εσόδων. Στην Ισπανία (971 εκατομμύρια ευρώ) το ποσοστό αγγίζει το 60%, αν φυσικά εξαιρεθούν οι Ρεάλ και Μπαρσελόνα. Στη Γερμανία τα έξοδα μισθοδοσίας (891 εκατομμύρια) αντιστοιχούν στο 54% των συνολικών εσόδων.

Ρεκόρ καρτών διαρκείας

Η Μπούντεσλιγκα παραμένει ο αδιαμφισβήτητος Κροίσος σε επίπεδο διάθεσης εισιτηρίων διαρκείας και (συνεπώς) πληρότητας των σταδίων της. Ήδη πριν την έναρξη της 49 σεζόν του επαγγελματικού γερμανικού πρωταθλήματος οι 18 σύλλογοι έχουν διαθέσει 480.835 εισιτήρια, τα οποία αποτελούν επίδοση-ρεκόρ (σ.σ. η προηγούμενη κορυφαία επίδοση είχε σημειωθεί την περασμένη περίοδο με 458.950 κάρτες διαρκείας).

Η ζήτηση μάλιστα ήταν μεγαλύτερη, όμως οι πλείστες ομάδες σταμάτησαν τη διάθεση, προκειμένου να μπορούν να προσφέρουν εισιτήρια και στους υπόλοιπους οπαδούς τους. Εξ ου και σε πολλές περιπτώσεις η λίστα αναμονής των ενδιαφερόμενων για εισιτήρια διαρκείας αυξήθηκε περαιτέρω.

Για ακόμη μια χρονιά η Ντόρτμουντ ηγείται στη συγκεκριμένη κατηγορία, καθώς οσονούπω αναμένεται να ξεπεράσει τα 53.000 εισιτήρια διαρκείας. Την ακολουθούν η αιώνια αντίπαλος Σάλκε (43.935) και η πολυπρωταθλήτρια Μπάγερν (38.000), οι οποίες όμως έχουν σταματήσει τη διάθεση.

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΠΟΥΝΤΕΣΛΙΓΚΑ

Σύλλογος                   Πωλημένα*   Παύση στα     Πέρυσι

Ντόρτμουντ               50.000             53.000             50.324

Λέβερκουζεν              19.500             20.000             18.551

Μπάγερν                    38.000             38.000             38.072

Ανόβερο                     23.000             –                      17.234

Μάιντς                       25. 000            –                      14.486

Νυρεμβέργη              28.000             28.000             25.873

Κάιζερσλαουτερν      27.000             27.000             26.764

Αμβούργο                  31.000             –                      31.257

Φράιμπουργκ            12.000             –                      12.174

Κολωνία                     25.000             25.000             27.380

Χόφενχαϊμ                 19.100             20.000             20.000

Στουτγάρδη               30.000             –                      25.671

Βέρντερ                      24.000             25.000             23.978

Σάλκε                         43.935             43.935             43.935

Βόλφσμπουργκ          19.000             –                      18.350

Γκλάντμπαχ               27.500             27.500             24.373

Χέρτα                         18.500             –                      13.908 **

Άουγκσμπουργκ        17.500             17.500             7.350 **

*μέχρι τις 20.06.2011

**στη β’ κατηγορία

Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Γιώργος Σπανουδάκης: Ο Έλληνας σταρ της «Μασία»!

Παίζει στο καμάρι της Καταλανίας, είναι αριστεροπόδαρος, φορά τη φανέλα με το Νο10, στο Youtube υπάρχουν ήδη πολυάριθμα βίντεο, στα οποία ζαλίζει τους αντιπάλους με τις ντρίμπλες του και τροφοδοτεί αριστοτεχνικά τους συμπαίκτες του, αλλά… δεν είναι ο Λιονέλ Μέσι! Ποιος είναι;

Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως τελευταία ερώτηση στον «Εκατομμυριούχο» ή στο “Trivial Pursuit”, αφού ελάχιστοι θα γνώριζαν την απάντηση. Και αυτή ακούει στο όνομα Γιώργος Σπανουδάκης! Ο 12χρονος Έλληνας φιλοξενείται εδώ και μια διετία στην περίφημη ακαδημία της Μπαρσελόνα, «Λα Μασία», και με τις επιδόσεις του έχει ωθήσει ήδη αρκετούς να βλέπουν στο πρόσωπό του τον νέο Μέσι!

Γκολ με το τσουβάλι

Γεννημένος στις 25 Νοεμβρίου 1998 στη Θεσσαλονίκη ο θαυματουργός πιτσιρικάς μετανάστευσε οικογενειακώς στη Γερμανία σε ηλικία δύο ετών. Στα έξι ενεγράφη στις ακαδημίες της Χάσλοκ (σ.σ. τοπική ομάδα της πόλης, όπου διέμενε) και στα επτά ο πατέρας του τον πήγε στην Όπελ Ρίσελχαϊμ. Το ταλέντο του δεν κρυβόταν και το 2006 Μάιντς και Φρανκφούρτη «κονταροχτυπήθηκαν» για λογαριασμό του. Τον κέρδισε η Άιντραχτ, η οποία του έδωσε τη φανέλα με το Νο10 και τον είδε να σημειώνει 132 γκολ στην παρθενική του χρονιά και συνολικά πάνω από 250 στην τριετή παραμονή του στη μητρόπολη του Μάιν!

Τον Ιανουάριο του 2009 ο δεκάχρονος με το παρατσούκλι “JoGo” διαπρέπει σε διεθνές τουρνουά σάλας στην Κολωνία, μπαίνει στη λίστα πολλών μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων και το επόμενο δίμηνο τον προσκαλούν για επταήμερη δοκιμαστική προπόνηση οι Μπενφίκα και Τσέλσι. Η οικογένειά του τον συνόδευσε σε αυτές, εμφανίστηκε όμως διστακτική στη μετακόμιση σε κάποια από αυτές τις πόλεις.

Η μετακόμιση στην Καταλανία

Οι επιφυλάξεις εξαφανίστηκαν, μόλις έφτασε η προσφορά της Μπαρσελόνα, η οποία ήταν πρόθυμη ν’ αναλάβει την εκπαίδευση του ταλαντούχου πιτσιρικά ως το 2015. «Κάθε παιδί ονειρεύεται την Μπαρσελόνα», επιχειρηματολόγησε ο Κωνσταντίνος Σπανουδάκης την απόφαση μετακόμισης στη Βαρκελώνη.

Στη μητρόπολη της Καταλανίας τον Γιώργο έφεραν οι τεχνικές ικανότητές του, τις οποίες ο Άλμπερτ Μπενάιζες (σ.σ. υπεύθυνος των ακαδημιών των «μπλαουγκράνα») διαπίστωσε το καλοκαίρι του 2009 σ’ ένα ποδοσφαιρικό καμπ στην πόλη, στο οποίο ο Γιώργος συμμετείχε συμπτωματικά, όπως αποκαλύπτει ο πατέρας του, αφού η οικογένεια ήθελε να συνδυάσει τις διακοπές με την ποδοσφαιρική εξέλιξη του τέκνου της.

Θυσίες και αντίτιμα

Στο βωμό της τελευταίας ο 39χρονος πατέρας του έχει θυσιάσει τόσο τη δουλειά του (επιστήμονας της πληροφορικής) όσο και την καθημερινότητα της οικογένειάς του, αφού ο ίδιος με το γιο του διαμένουν πλέον στην Καταλανία, ενώ η σύζυγος και η κόρη του παραμένουν στο Ρίσελχαϊμ της Φρανκφούρτης. «Αν ο Γιώργος έλεγε ότι δεν του κάνει κέφι, ότι δεν θέλει άλλο πια, θα επιστρέφαμε αμέσως στη Γερμανία», καθιστά σαφές ο Κωνσταντίνος Σπανουδάκης.

Τόσο η οικία του 39χρονου στη Βαρκελώνη όσο και τα ταξίδια όλης της οικογένειας από Γερμανία σε Ισπανία και τούμπαλιν είναι πληρωμένα από την πρωταθλήτρια Ευρώπης, η οποία καταβάλλει και έναν αγνώστου ύψους μισθό στον Κωνσταντίνο Σπανουδάκη (σ.σ. σε παρόμοιες περιπτώσεις είχε γίνει λόγος για 7.000 ευρώ). Πρόσθετα έσοδα στην οικογένεια προσπορίζει προσκομίζει εδώ και λίγο καιρό ένα χορηγικό συμβόλαιο με τη Nike, η οποία ενέταξε στο δυναμικό της τον Γιώργο για την επόμενη πενταετία.

Ονειρεμένη διετία

Φιλοδοξία του 12χρονου είναι να συνεχίσει μέχρι τότε να αποτελεί μέλος της «Μασία». Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η επόμενη τριετία να κυλήσει τόσο καλά όσο τα περασμένα δύο χρόνια, στα οποία το ταλαντούχο Ελληνόπουλο έχει καταφέρει να αγωνίζεται στην επόμενη υψηλότερη ηλικιακή κατηγορία και να έχει καπαρώσει θέση βασικού.

«Κάθε χρόνο εμφανίζονται νέοι ανταγωνιστές, αλλά αυτό με κάνει πιο δυνατό», δηλώνει χαμογελώντας ο Γιώργος, ο οποίος έχει φτάσει ήδη τα 165 εκατοστά και σύμφωνα με τις εξετάσεις υπολογίζεται να φτάσει τα 188. Ιδιαίτερα δυνατός δεν φαίνεται ακόμη, αλλά αυτό εν πολλοίς οφείλεται στο ότι «στην Ισπανία σε αντίθεση με την προπόνηση στη Φρανκφούρτη δεν κάνουμε καθόλου ασκήσεις ενδυνάμωσης. Αυτές ξεκινούν από τα 15 και μετά».

Το καθημερινό πρόγραμμα

Στο επίκεντρο της εκπαίδευσης ευρίσκεται το σχολείο. Μια τυπική καθημερινή μέρα στη σχολή της Μπαρσελόνα, η οποία φιλοξενεί περί τους 40 πιτσιρικάδες, εκτυλίσσεται ως ακολούθως: αφύπνιση στις 6:45, πρωινό στις 7:00, μετάβαση με πούλμαν σε ιδιωτικό σχολείο στις 7:20, έναρξη μαθημάτων στις 8:15, διάλειμμα από τις 11:00 ως τις 11:30, τέλος μαθημάτων στις 13:30.

Ακολουθεί η επιστροφή στη «Μασία», το μεσημεριανό και η ανάπαυση. Η προπόνηση γίνεται πάντα τις απογευματινές ώρες, τέσσερις έως πέντε φορές την εβδομάδα λαμβάνει χώρα από τις 19:00 ως τις 21:00. Το Σαββατοκύριακο διεξάγονται επίσημοι αγώνες ή τουρνουά.

«Ο Γιώργος οφείλει να παραμείνει προσγειωμένος και να είναι καλός στο σχολείο», επισημαίνει ο πατέρας του. Σε διαφορετική περίπτωση δεν κάνεις καριέρα στην Μπαρσελόνα. Όποιος δεν έχει καλούς βαθμούς, δεν έχει δικαίωμα να προπονείται με τους υπόλοιπους στη «Μασία», στην οποία η πρωταθλήτρια Ευρώπης πριν από μερικά χρόνια επένδυσε 70 εκατομμύρια ευρώ.

Τα πρότυπα

Πόσο κοφτερό ποδοσφαιρικά είναι το μυαλό και το μάτι του 12χρονου πιτσιρικά δεν φαίνεται μόνο εντός γηπέδου. Αποδεικνύεται και από τις τοποθετήσεις του στο χαρακτηρισμό «νέος Μέσι» («Είναι απλά υπερβολικός. Εγώ κοιτάω χρόνο με το χρόνο να βελτιώνομαι και όχι να μοιάσω σε κάποιον») και στην ερώτηση για τα ποδοσφαιρικά πρότυπά του: «Ο Τσάβι και ο Ινιέστα. Θεωρώ ότι είναι τεράστιοι παίκτες και απίστευτοι χαρακτήρες». Αμφιβάλλετε ακόμη ότι ο μικρός έχει όλα τα φόντα να γράψει ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο;

Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ