Τι μου έμεινε από την 6η αγωνιστική

Ο… Μαραντόνα του Ερμή: το «χέρι του Θεού» έκανε την εμφάνισή του και στο «Αμμόχωστος». Ο Ζοζέ Ενρίκε «την είδε»… πετοσφαιριστής στη φάση του 1-0, αλλά -πλην του ιδίου- την απάτη του αντιλήφθηκαν μόνον οι Πάρντο και Μπόρδα. Διαιτητής και βοηθός αγρόν ηγόραζαν…

Η διαιτησία του Κώστα Ψευδιώτη: το μόνο θετικό στην εμφάνισή του ήταν ότι… τέλειωσε το παιχνίδι. Κατά τ’ άλλα… τραγωδία. Παράδειγμα προς αποφυγή το πώς εφάρμοσε τον κανόνα του πλεονεκτήματος, ανομοιομορφία αποφάσεων στον πειθαρχικό τομέα και γενικώς σφυρίγματα που απειλούσαν διαρκώς να τινάξουν το ντέρμπι στον αέρα.

Η «ο-σκοπός-αγιάζει-τα-μέσα»… ειλικρίνεια του Ενρίκε!

Δημόσιο έπαινο έλαβε σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση ο Ζοζέ Ενρίκε, επειδή μετά το πέρας του νικηφόρου για τον Ερμή αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ παραδέχτηκε ότι στη φάση του 1-0 έστειλε την μπάλα στα δίχτυα με το χέρι. Αν τέτοιου είδους ειλικρίνεια αξίζει συγχαρητηρίων, μάλλον πρέπει να καταργηθεί το fair play.

Γκολ-φάντασμα… 19,5 χρόνια μετά!

Όσοι παρακολούθησαν (δια ζώσης ή μέσω τηλεόρασης ή διαδικτύου) τη χθεσινοβραδινή αναμέτρηση Χόφενχαϊμ-Λέβερκουζεν (1-2), στη “Wirsol Rhein-Neckar-Arena”, μάλλον θα πρέπει να έχουν πειστεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι η ιστορία έχει το δικό της (σχεδόν διεστραμμένο) τρόπο να κάνει κύκλους και να επαναλαμβάνεται.

Η εθνική Κύπρου δεν χρειάζεται προπονητή

Χαμένος χρόνος και πεταμένα λεφτά θα είναι ό,τι (αποφασίσει να) επενδύσει η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου στην αναζήτηση και πρόσληψη προπονητή για την εθνική ομάδα. Ότι η τελευταία υποφέρει αγωνιστικά, ότι σε αυτήν εγνωσμένης αξίας ποδοσφαιριστές παίζουν κάτω από τις δυνατότητές τους, ότι τις κλήσεις της έχουν κατά καιρούς αρνηθεί ή αποφύγει με επίπλαστες δικαιολογίες αρκετοί παίκτες (σ.σ. έχει συμβεί, συμβαίνει και θα συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο), ότι δεν έχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, ότι δεν συγκινεί τον κόσμο και τα Μ.Μ.Ε., όλα αυτά και άλλα τόσα είναι εδώ και χρόνια καταγεγραμμένα συμπτώματα. Αλλά είναι μόνον αυτό: συμπτώματα.

Ρίξε μια ζαριά καλή (μπας και βρω προπονητή)

Ας πάμε ανάποδα. Από το αποτέλεσμα στην αιτία. Και ας ξεκινήσουμε με μια ερώτηση. Θυμάστε οποιαδήποτε κυπριακή ομάδα κατά την πρόσληψη ή παρουσίαση του νεοφερμένου προπονητή να εξηγεί και να αναλύει για ποιους λόγους επελέγη; Να αναφέρεται στα κριτήρια πρόσληψης ή σε συγκεκριμένα επαγγελματικά χαρακτηριστικά που έδωσαν στον συγκεκριμένο το χρίσμα έναντι των λοιπών υποψηφίων; Να εκθέτει ποια ήδη παγιωμένη αγωνιστική φιλοσοφία καλείται να συνεχίσει ή ποια καινούργια να εφαρμόσει και να θεμελιώσει ο νέος τεχνικός ηγέτης;

Τι μου έμεινε από την 5η αγωνιστική

1. Το νέο πρόσωπο στον πάγκο του ΑΠΟΕΛ: Ως υπηρεσιακός διάδοχος του Πάουλο Σέρτζιο ο Γιάννος Ιωάννου χάρισε στον Πιέρο Σωτηρίου την (εντός συνόρων) πρώτη του με τη γαλαζοκίτρινη φανέλα. Αν έμενε στον πάγκο και μετά τη διακοπή, μάλλον θα βλέπαμε και την αντίστοιχη πρεμιέρα του Κώστα Αρτυματά.

2. Το σερί του Μάρκος ντε Αζεβέδο: ο Βραζιλιάνος σκοράρει αδιάλειπτα εδώ και τρεις αγωνιστικές και «απειλεί» το αντίστοιχο ρεκόρ των Σα (ΑΕΛ) και Κολαούτι (Ανόρθωση) στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Οι ντε Αζεβέδο και Κολαούτι, άλλωστε, είναι οι μόνοι ποδοσφαιριστές που έχουν περισσότερα τέρματα από τις συμμετοχές τους.

Ψάχνει προπονητή ο ΑΠΟΕΛ

Για κάποιους ενδεχομένως να μην αποτελεί καν είδηση. Σε τελική ανάλυση η συντριπτική πλειονότητα των Μ.Μ.Ε. παρουσιάζει τον Πάουλο Σέρτζιο ως προπονητή υπό προθεσμία και το μοιραίο να άπτεται απλώς του επόμενου ατυχούς αποτελέσματος, της κατάλληλης χρονικής συγκυρίας ή/και της εύρεσης διαδόχου.

Επειδή δεν είχα πειστεί ότι η διοίκηση του ΑΠΟΕΛ έχει άρει την εμπιστοσύνη της στον Πορτογάλο προπονητή της ομάδας, ομολογώ ότι είχα προσπεράσει αδιάφορα όλη την ονοματολογία περί του αντικαταστάτη του 45χρονου τεχνικού.