Η 14η Αυγούστου 1948 είναι μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα. Ο Ρόμπερτ Σλιντς κάθεται στο αυτοκίνητό του και βιάζεται. Ο αρχηγός της Στουτγάρδης έχει φτάσει αργοπορημένος στο σημείο συνάντησης της ομάδας, με αποτέλεσμα να οδηγεί μέσα από τον γεμάτο λακούβες δρόμο στο Άαλεν για το παιχνίδι του κυπέλλου. Προκειμένου να μπορέσει να αντέξει κάπως καλύτερα τη ζέστη, έχει αφήσει το αριστερό του χέρι να κρέμεται έξω από το παράθυρο. Ξαφνικά το αυτοκίνητό του αναπηδά με πλήρη ταχύτητα πάνω σε μια λακούβα, αναποδογυρίζει και του συνθλίβει το χέρι...
Οι γιατροί αποφασίζουν να του το ακρωτηριάσουν και η καριέρα του 24χρονου δείχνει να έχει φτάσει στο τέλος της. Αυτό τουλάχιστον εικάζουν οι δημοσιογράφοι. Ουδείς ψυχανεμίζεται πως δέκα χρόνια αργότερα ο μεγάλος Αλφρέντο ντι Στέφανο μετά από ένα εκτός έδρας παιχνίδι της Στουτγάρδης με την εθνική Ισπανίας θα πει: «Ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου ήταν ο μονόχειρας. Όσα είδα από αυτόν, ήταν ως τώρα ασύλληπτα για μένα».